Στο Ίδρυμα

         Του κ. Θανάση Ροΐδη

Στο Ίδρυμα οι πόρτες σφαλιστές.

(Ο Φύλακας κουφός, κλειδιά βροντάει).

Οι μέρες μου βυθίζονται στο τσάι,

που μισοήπιαν χαύνοι Σοφιστές.

 

Χαλεύω με κουρέλι τη στολή,

τα τσίγκινα παράσημα μιας ήττας.

Εδώ θα ξεψυχήσω σαν Ακρίτας,

χαριστική αιτούμενος βολή.