Οι Σκαφτιάδες

Ανάσα μια η μέρα των Δακρύων.

(Στην τσέπη χαρτομάντιλα σωρός).

Πως στάθηκα μαθές τόσο μωρός;

Τι γύρευα στα μπλοκ των μειρακίων;

 

Αργά πολύ στον Οίκο να γυρίσω.

(Τα χώματα σαν φίλοι με καλούν).

Την πόρτα μου σκαφτιάδες κουρταλούν.

Στα έργα τους καλό να τους αφήσω.