Συμποσιαστές

Τα χρόνια συλλαβίζουν,
τον θάνατο ψευδά,
στα τάρταρα γκρεμίζουν,
γλυκόπικρα, φαιδρά.

Οι μήνες σαν στρατιώτες,
τραβάνε για χαμό.
Αδέρφια μου, συμπότες,
την τύχη μας γαμώ.

Οι μέρες όλο στάχτη...
Λουστείτε με χαρά.
Στου Πλούτωνα το άχτι,
μην δίνετε παρά.

Οι ώρες ψαλμωδίες,
θα φέρουν και ταφιά.
Χωρίς ολιγωρίες,
αδειάστε τα ταψιά,

κι υψώστε τα ποτήρια
χωρίς απαντοχή:
«Σαφώς στα μπιλοζίρια,
μετριέται η αντοχή».