Η Εξαγωγή

 
Με δόντι σάπιο σπέρνω σε,
αγρέ του κεραμέως,
να συνηθίζω τον χαμό,
να νταγιαντώ το δέος,

όπου μολεύει του θνητού,
την νύχτα και την μέρα.
Τέτοιο κουμάντο, σταθερή
πορεία προς την ξέρα.