Στο Μάρμαρο

Την κάπα βάνεις του σαλού
και με περίσσια χάρη,
τις κλίμακες ανέρχεσαι.
Χτικιάρικο φεγγάρι,

στο μάρμαρο ζητά μονιά,
γιατάκι στο λεπίδι,
σα κρένεις του Τεμαχιστή:
«Έζησα χρόνους στρείδι».