Αλλοίμονο στους στίχους

Αλλοίμονο στους στίχους που θα γένουν,
μια φαύλη των χειλέων προσευχή,
στίχοι προορισμένοι να  φτωχαίνουν,
κάθε του Άδου μύστη νουνεχή.

Ποιός έχει την ανάγκη τους; Ανάσα
ποιός παίρνει από κίτρινα χαρτιά,
σαν φτάνουν τα ποτάμια και τα δάσα,
πολλές φορές της Λήμνου τα κρασιά;

Αλλοίμονο στους στίχους… Σάπιο αίμα
στις φλέβες τους σφυρίζει σαν οχιά.
Καλύτερα γατάκια μες στο ρέμα,
να ρίχνεις τους διαλέγοντας τροχιά,

που άσσους  δεν θα κρύβει στα μανίκια,
μια ρότα για καθάριους Ουρανούς
ανόμοιρους, βουβούς. Βουλή αντρίκια,
του Πρώτου ας ανάβει τους Φανούς…