Δυό αφραγκούδες

 
Δυό αφραγκούδες στο Προυσσό,
διάβαζαν Νίτσε, Μάρξ, Ρουσσώ
και το πουτί τους πλένανε,
τι μένενε περμένανε.

Μαύρη μια πέτρα στο χωριό,
στην Ελενάρα, στη Μαριώ,
δεν ψάχνω εγώ φιλόλογο,
μα ρίζα λιά κι ομόλογο.

Κι οι αφραγκούδες στον Προυσσό,
(άκου ρε μάνα άκουσο),
μετάξυ τους τη βρήκανε,
η μιά την άλλη γλύκανε.