Τα Βόδια

 

Σφάξαμε τα βόδια λιμασμένοι

και ταχιά σαλπάραμε για σπίτι.

Βάλαμε τις σφήνες και τον σύρτη,

στο καρφί κρεμάσαμε τη χλαίνη.

 

Ψέματα στο δούλο, στη κυρά μας,

τάχα πως κοπιάσαμε χορτάτοι.

Μας σακουλευτήκαν απ΄το μάτι

κι απ΄τα μαύρα γαίματα της κάμας.

 

Σφάξαμε τα βόδια μα οι σχάρες

άδειες πάντα πιάνουνε τον τόπο.

(Τελικά δεν άξιζε τον κόπο).

Κρίμα τα λαγούτα κι οι κιθάρες.