Ομόνοια 82

 

Tους ομιχλώδεις βάλτους πως βαρέθηκα,
τα μπάρκα με την πιο φτενή βελόνη…
Νυμφόληπτος σ΄αυτή την λόχμη βρέθηκα,
ΟΜΟΝΟΙΑ- ΒΙΚΤΩΡΙΑ- ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ.

Φίλοι σεσημασμένοι σε στρατόπεδα.

(Τα Σάββατα καφές, εφημερίδα).
Σκόνες και γιατρικά κάτι καλόπαιδα,
στις τσέπες μεταφέρουνε μερίδα.

Δεν στέκομαι ποτέ σε λεπτομέρειες.

Τα λόγια περιττά όσο κι οι πράξεις.
Σαν σε τραβάνε γκρέμια, κατωφέρειες,
αδύνατον στα έσχατα ν΄αλλάξεις.

Τα λίθινα τοπία πως βαρέθηκα,

τον ίσκιο μου βραχύ το μεσημέρι…
Έτσι κι αλλιώς στα πέρατα εκτέθηκα
κι είμαι κορμί χαμένο από χέρι.