Βρύγη

-Πάρε χαρτί, μολύβι, γομολάστιχα

και φτιάξε λίγους στίχους για την Βρύγη.
-Την ομορφιά που κράζει, την σιχάθηκα.
Σαν άνθρωπο κατάβαθα με θίγει.

-Μην κογιονάρεις. Άσε τα καμώματα.

Βαριές φιλοσοφίες κατά μέρος.
-Μια μέρα θα με φαν τα μαύρα χώματα.
Τι μ΄ωφελεί λοιπόν τρεις μήνες θέρος;

-Σαν θα διαλέξεις βλέμμα τον Παράδεισο,

τον βλέπεις και σε γυάλινη προθήκη.
-Δεν συναινώ… Τηρώ μονάχα άβυσσο,
κατηγορούμενος σε Καφκοδίκη.

-Κάλλιο μωρό η μάνα σου να σ΄έπνιγε

στη κούνια μέσα. Τι και σ΄ ελυπήθει;
-Η θλίψη φίλε, έτσι δεν θα μ΄έσφιγγε
και θα ΄ταν όλα ωραία μες στη λήθη.