Ι.Σ Μπαχ


Διακόσιες οι Καντάτες, τόσα Πάθη...
Χριστός Σωτήρ αλί δεν εθεάθη.
Τον Κάντορα προσφώνησε σκουλήκι:
«Τέτοιο χοντρό περίμενες καζίκι

Σεβαστιανέ; Οι κόποι σου χαμένοι.
Όλα για΄να πουκάμισο, μια Ελένη.
Το έργο σου προς πλάσμα φαντασίας.
Ζωγραφιστός καμβάς είν΄ο Μεσσίας».

«Οι νότες μου σηκώσανε θρησκεία
και για τον πονεμένο κατοικία.
Μπορεί ο Ναζωραίος spleen και ψέμμα,
μα μια μου Λειτουργιά του δίνει αίμα».

Διακόσιες οι Καντάτες, τόσα Πάθη...
 Ο Άδης ο πικρός δεν επικράνθη.
Πλην βάζοντας τον δίσκο να γυρίζει,
θωρώ τον λιγουλάκι να τρεκλίζει.