Ο Πατέρας μου

Το θέρος νοσταλγούσε τα Χριστούγεννα,
και τις Πρωτοχρονιές Μεγάλην Εβδομάδα.
«Καλήν Εσπέραν», πως φαλτσάριζε χαρούμενα,
μέσα στ΄Αυγούστου την πυρόξανθη ζαλάδα;

Ο Θάνατος κινούσε τα ποδάρια του,
προς ένα μέλλον που βρυχόταν κάπου πέρα.
Απαντοχή,σκευή θεοκατάρατου,
βάραινε πάντα νου και σώμα του Πατέρα.