Ριζικό


Ποτέ δε λέγω ψέματα,
κι αν λέγω τα πιστεύω,
πρώτος εγώ. Ζηλεύω,


αυτόν που χαριεντίζεται
με τα χρυσοκορίτσια,
αυτόν που έχει βίτσια.


Για μένα Σμύρνης καπνουριά,
και μοίρα Σικελίας,
εκ Φιλιατρών Νικίας.


Οδός στενή,σπίτι μικρό
ποντίκια στο πατάρι,
και πράσινο φεγγάρι.


Το πεπρωμένο «Πιές» μου λέει,
«ξινή μια λεμονάδα»,
κι από μπαγιόκο; Νάδα...


Στιχάκια μόνο μ΄έβαλε,
να γράφω μπερδεμένα

με σκουριασμένη πένα.


Μα εγώ σε τέτοιο ριζικό,
υψώνω το κεφάλι.
τέτοιο δεν θέλω χάλι.


Θα βάλω νου και πρόθεση,
να γένω κάποιος άλλος,
η ας χαθώ ειδάλλως.