Νυχτερινό

Η Πλάση πλέρια πλάνη, δε στέργει να πεθάνει

και ο παλιός σκοπός, έρχεται ίδια μαστροπός,

ρωτώντας ποιός καλός βροτός, γυμνός,

θε να πέσει στο τηγάνι.

 

Αποσπερίτης βγήκε… Που είσαι γκρίζε λύκε;

Η σάρκα μου φθηνή, σε θέση μ΄έφερε δεινή,

λαχνός που σέρνει την κοινή ποινή,

πάνω στ΄άφρισμα με βρήκε.