Μια Ελένη

Κάποτε είχα όνειρα χίλια,

κι ένα παλάτι στην αμμουδιά,

που το ΄χα κτίσει για μιαν Ελένη.

«Κάπελα, ούζο, κονιάκ και τσικουδιά».

 

Στα καφενεία με λένε μπέκρο,

και με κερνάνε κάτι παιδιά.

«Για πες μας λίγο για την Ελένη,

και για τα μάτια της τα μενεξεδιά».

 

«Η ομορφιά της πήγε στο βρόντο,

Κεφαλληνίας, μετά Φυλής,

και ξεθωριάσαν τα δυό της μάτια,

στη λάμψη φλόγας στυγνής κι απατηλής.

 

Κάποτε είχα φιλί κι αγάπη,

και μια μερίδα στην ευτυχιά,

τώρα Ελένη για με σημαίνει,

ζήση χαμένη, ντροπή και προστυχιά».