Η Δύναμη του Πεπρωμένου

 

Του Πεπρωμένου δύναμη τυφλή,

πως μ΄έδεσες στο βράχο; Αναρωτιέμαι…

Τ΄ατσάλινα κρικέλια σου αρνιέμαι,

μα πιότερο θαρρώ πως μ΄ενοχλεί,

 

το βάλσαμο που στάζεις στη καρδιά,

αυτό που τις κινήσεις μου μαργώνει.

Tο βάλσαμο τ΄αβρό που με σκοτώνει,

στων Ιδαλγών τα φρούδα χειμαδιά.