Σάββατο

Με γόνατα γδαρμένα περπατώ,

ανάμεσα σε θάμνους ασφοδέλων.

Στο πέτο μου παράσημα μπορντέλων,

λιπαίνουν το σαρκίο το φθαρτό,

 

που δέχτηκε της ήττας την πληγή,

σαν δώρο μιας θεότητας φιλίας.

Η Φύση αδυσώπητος Ταμίας

υπάρχει. Ξαφνικά, μαρμαρυγή…