Πέμπτη

 

Θάλασσες ρεκάζουν e la nave va.

Σηκώνεται πουνέντες, σκοτεινιάζει.

Άθως τις αρτηρίες τώρα φράζει,

κάλλιο να χαμε σταυρώσει Βαραββά.

 

Δίχως παρακλήσεις μοιάζουν μαγικά,

ακόμα και τα έρμα καφενεία.

Σαν το βαστάς μπροστά σου την Πενία,

στα χίλια της μηχανής της κυβικά,

 

καβάλα θα πετύχεις δίχως άλλο.

(Λίγη βενζίνη και κινάει ο Μύθος).

Φρυγμένος της Ακρόπολης ο Λίθος,

σέρτικα καταριέται κάποιον Παύλο.

 

Κίτρινη βροχή πάνω σε μια πόλη

που βάσταξε σεμνά τις ονειρώξεις.

Φτάνει ω Ξένε με ψυχή να σπρώξεις,

το κάθε τι για να γυρίσει ασβόλη.