Λαμπρή 2015

Έτσι θα πάμε κούτσα- κούτσα για καιρό,
μέχρι να βρούμε δεκανίκι να μας κάνει.
Απ΄τους προγόνους το κεφάλι το ξερό,
αυτό κρατήσαμε, μ΄αυτό πια δεν μας φτάνει.

Εμείς που ζήσαμε καλά την Αγορά,

τα καφενεία, του Σθενίδα το κουρείο,
τώρα που πήραμε ανάποδη φορά,
γερτοί στο χώμα ζητιανεύουμε φορείο.

Θα ξενυχτήσουμε ακόμα μια Λαμπρή,

Θα πούμε ψεύτικα σωρό «Χριστός Ανέστη»,
μα το επόμενο πρωί που θα μας βρει,
οι νεκροθάφτες θα μας χρίσουν με ασβέστη.

Και μια Τετάρτη- Παναγιά του Τισιανού,

ψυχή και σώματι δοσμένοι του θανάτου,
σα πρωτοβρόχι: «τα παιδιά Περιμπανού»,
θε να μας φτύνουν Ζήνωνος κι Ακομινάτου.