Του Πύργου

 

Του Πύργου θα πυρώσουν τα μεριά,

μια νύχτα που τ΄αστέρι γελασμένο
από Νοεμβριανή καλοκαιριά,
τον σκύλο θα γυρεύει τον δαρμένο

που ΄χει το νου στις σούρες. (Βιβλική

κατάρα, δεκατρείς μετά την Πέμπτη).
Εκεί κουτσό σκαμνί, εκεί συκή,
σχοινί εκεί και θραύση του καθρέπτη.

Ο Θάνατος θα έχει νικηθεί

με νίτρο, μπαταρία, γλυκερίνη.
Της γέννας ο χρησμός έτσι λυθεί,
τον τρόπο βρίσκει σώματα να γδύνει.

Του Πύργου θα πυρώσουν σιδεριές

υψώνοντας ψυχές σε τόπο στείρο.
Κατάφορτες στην Πνύκα οι ελιές,
που τ΄αληθές θα νοιώσουν ground zero.