Τα Κομμάτια

 

Κομμάτια στους καθρέφτες
η σάρκα, η ψυχή.
Στους ουρανούς τρείς κλέφτες
κι ελπίδα πρόστυχη.

Παντέρημα τα σπίτια,

βραδιά Πρωτοχρονιάς,
θυμίζουν σάπια δίχτυα
κι αγκάθια μιας ροδιάς.

Τι θέλω το λιβάνι;

Που να προσευχηθώ;
Το ζώο σαν πεθάνει,
γραμμή για τον βυθό.

Κομμάτια ώτα, μύτες

και μήλο του Αδάμ.
Καρδιά, ελπίδες ρίχτες,
στις σιδεριές του τραμ.