Διπλός Θάνατος

Του στήθους ράβω τις πληγές,
με μυρμηγκιών κεφάλια.
Χρόνους η μάνα μου νεκρή,
σηκώνει τη βεντάλια,

καθώς μια μπάντα τη «Μικρή»,
με φάλτσα σοδομίζει.
Μέσα στη κάμαρα διπλός,
ο θάνατος αχνίζει.