Η Ντροπή

Τις πόρτες μπάζωσα καλά,
καλά και παραθύρια.
Τώρα βοριάς με συντηρεί
και του κρασιού ποτήρια.

Οι φίλοι στέκονται μακριά,
τι ξέρουν τη ντροπή μου.
Πως ξέφτισ΄έτσι η στολή,
του πρωτινού αλκίμου;