Γενέθλιον

Επτά του Απρίλη, δειλινό,
ζέχνει παντού φορμόλη
κι εγώ λιοντόκαρδος Μπερούλ,
χιμώντας στην ασβόλη,

τις κουτσορίμες που θωρούν,
τ΄όλο μηδέν απάνου,
νεκροτομώ σα ρέπλικες
Ιζόλδης και Τριστάνου.