Ζήτημα Πίστεως

Αχνίζουν νεφελώματα πρωί σαν ξεκινώ
να καταθέτω προσφυγές στου νου τα Εφετεία.
Αλλοίμονο, το κρέας μου λογίστηκε φθηνό,
και μέγας Πότμος δόθηκε σ΄εμέ, η επαιτεία.

Ο δραγουμάνος σκόρπισε τα λόγια στο μαντρί,
ταγίζοντας τα πρόβατα γερούνδια και κλίσεις,
πριν βάλει μπρος την δέηση στεγνή: Δόξα Πατρί,
της Διαθήκης πωλητής, μπατιρημένος λύσεις.

«Ένας Θεός και Διάβολος υπάρχει ζωντανός…
Σ΄αυτόν κλίνε το γόνυ σου και δώσε υποσχέσεις,
την πάσ΄ αλήθεια λέγω σοι, Τριαδικός, Τρανός,
κι άμα γουστάρεις τζέρτζελο, κυκλοφορούν κι αιρέσεις».

Αχνίζουν νεφελώματα πρωί σαν βλαστημώ,
την τύχη μου που μ΄έριξε στο λάκκο των πιθήκων,
να θημωνιάζω συμφορές, ν΄απομυζώ καημό,
με τον Ιούδα κάμνοντας μαθήματα κατ΄οίκον.