Αυγουστιάτικος Επιτάφιος

Τα σάβανα της μνήμης θα γυρέψω,

σε βρώμικες ταβέρνες του εξήντα.
Στη «Δάφνη», στον «Αστέρα», στην «Αλίντα»,
γκρινιάζει μυστικά να τον κηδέψω,

σαν είναι βολετό. Δεν λέει να σβήσει,
η μπάντα του στερνού Επιταφίου.
(Τραυλίζουν οι κασέτες). Στάση βίου,
λιγάκι πριν με βρει κι εμέ η δύση.

 Τα σάβανα της μνήμης θα ποτίσω,

μαλαγουζιά, μοσχάτο και ρομπόλα.
Μεσάνυχτα. Φθαρμένo στη  μουβιόλα,
τo φιλμ των γλυκασμών. Μονάχα πίσω

ας γύριζε και πάλι ο Πατέρας,

να δώσει κοκκινάδι, ζέστα, χνώτο.
Δεν ευκαιρεί… «Ηράκλειον» μπισκότο,
ταγίζει τα θεριά της Φαλκονέρας.