Η Παλιά μου Αγάπη

Σαράντα χρόνια να σε δω. Θα γέρασες…
Δεν θα ναι πια για σε οι παραστάσεις.
Πικρό κρασί αν κάποτε με κέρασες,
τώρα μήτε για μπύρα να χαλάσεις.

Έναν καιρό το μάτι σαν της ύαινας,

ένα καιρό το δόντι σαν πανθήρου.
Εσύ βασίλισσα τραχιά της τρίαινας
κι εγώ: « Καρδιά μου δόλια ολοφύρου».

Μα ευτυχώς τα νιάτα έχουν πέρατα,

τα στήθια προτιμούν συχνά την πτώση.
Θα ζεις ισχνή ανάμεσο σε τέρατα,
παλεύοντας μην χάσεις καμιά δόση.

Σαράντα χρόνια να σε δω, Πριγκίπισσα…

Κάποιος μου είπε: Ψέματα; Δεν ξεύρω.
«Λυπάμαι φίλε σφόδρα αν σε λύπησα.
Σταφιδιασμένη είδα την Αστέρω».