Στις Εθνικές

 

Οι λέξεις ανασφάλιστα οχήματα,
στις Εθνικές γυρεύουν μια πατρίδα.
Ζώνη σου βάλε, σώσε τα αισθήματα
και πάντα GPS για την Αυλίδα.

Γεννήθηκες δειλός και δυσπροσάρμοστος.

Η φύτρα φταίει, πλέμπα οι γονείς σου.
Βολέψου στο παχνί, δήλωνε άρρωστος
κι ίσως χαρείς τη γύμνια της αβύσσου.

Φτηνές οι λαμαρίνες δίχως χρώματα.

(Φανάρια της νυκτός κι ο Πιζανέλο).
Τη σάρκα πασαλείβεις με αρώματα
στυφά, να παραπέμπουν σε μπορντέλο.

Κι ένα πρωί προσθέτοντας στο καύσιμο,

δυο δράμια χειροποίητης ελπίδας,
το τραύμα θα ζητήσεις το θανάσιμο,
με όνομα πλαστό: «Κυρ-Λεωνίδας».