Παραφρόνησα

Παραφρόνησα Τετάρτη γύρω δώδεκα.

Του μυαλού μου τα συντρίμμια όπως μπόρεκα

συμμαζεύοντας,  παράτησα τους κώδικες,

για ν΄αρχίσω να φυσώ ξανά μελόντικες.

Μες σε κρύα καφενεία με Θεόφιλους,

άθροισα σωστά χαφιέδες και νεκρόφιλους

και αδήλωτα γκαρσόνια (πως το σκέφτηκα;)

πάνω σε κουτί φθαρμένο από σέρτικα.

Παραφρόνησα Τετάρτη. Πριν το Σάββατο

ο Χριστός μ΄είχε προγκήξει: «Άρον κράββατον».