Με το σκοτάδι της Λαμπρής

Με το σκοτάδι της Λαμπρής μέσα στις τσέπες,
να ξεκουρδίζεται παιχνίδι παιδικό,
χωρίς πυγμή μετρώ ανάποδα τις στέπες,
βραχνoγαυγίζοντας σε πρώτο ενικό:

«Εγώ που χύθηκα στων Μπόρχες τα πεδία,
της γομολάστιχας τιμώντας την τριβή
κι από πορνών Βαβυλωνίων τα αιδοία,
μισός Αη-Γιάννης και Προφήτης και Ραβί,

της μηχανής θα βάλω πάλι τα πιστόνια,
να γουργουρίζουν πριν αλλάξει ο καιρός
και με χαράξει Αλεξάνδρας στάση Σόνια,
στην άμμο πάνω με την ένδειξη νεκρός».

Με το σκοτάδι της Λαμπρής μέσα στο στήθος
και το «Ανέστη» πάντα θύμα τονικής,
ιδού ο τόπος όπου μ΄έθηκαν κι ο λίθος
σοβαντισμένος τις σκουριές μιας αλυκής.