Στο Κρεβάτι

Γυρίζω στο κρεβάτι μου
κι αρχίζω τις εκπτώσεις.
Τι όνειρα χανσενικά,
με πυρετό και βρογχικά,
σε δεκαπέντε δόσεις;

Γυρίζω στο κρεβάτι μου
μονάχος και ξαπλώνω.
Βαρύ το πάπλωμα κι υγρό,
σκεπάζει εμένα τον λυγρό,
χαράς τον δολοφόνο.

Γυρίζω στο κρεβάτι μου
κι ο Μάης σαν χειμώνας,
με νανουρίζει θλιβερά
τραγούδια, ρεύματα ψυχρά,
και άνθη μπελαντόνας.

Γυρίζω στο κρεβάτι μου
κι η πρωτινή  μου αγάπη,
φέρνει σαν τότε ροδαλή,
(αχ! Λάουρα κι Υλαγιαλή),
της λησμονιάς το χάπι.