Ο Κουραμπιές

-Ποιος κατοικεί μες στη σιωπή,
σ΄ένα του Ρουφ ρημάδι,
την Πασχαλιά προσμένοντας,
να φωτιστεί το βράδυ;

Ποιος τους δεσμούς του έσπασε
και βάδισε στα ρείθρα,
μιας πόλης δίχως όνομα,
με πειραγμένα κλείθρα;

-Εγώ και δεν το συζητώ,
ν΄άλλάξω νου και σπίτι.
Κι΄αν στρατηγός γεννήθηκα,
το «φεύγα» του οπλίτη

προτίμησα, του κουραμπιέ,
κλεισμένος σε γραφεία,
φλερτάροντας την Ποίηση
και μια φτηνή κηδεία.