Κυφός

Βροχή θα πέφτει σαν πεθάνεις,

μια Κυριακή Αποκριάς…

Μαλλί θα τρώνε της γριάς

παιδιά, ενώ εσύ ο αλάνης,

 

θα τα χαζεύεις από ύψος,

με τη λαχτάρα του γυμνού,

να βρεί πουκάμισου λινού

φωλιά. Πεντάρων δέκα Φρίξος,

 

κινώντας πάντα προς τον Άδη,

τον κορεσμένο από καιρό,

μ΄ένα θλιμμένο μπολερό,

θα γένεις γι΄άλλη μιά σφαγάδι.

 

Βροχή θα πέφτει να το ξέρεις,

και μην ελπίζεις σ΄Άγιο Φώς.

Έτσι που έζησες κυφός,

γραπτό κι εκεί να υποφέρεις.