Ο Φυτευτής

 

 

Ανθρώπων φυτευτής δεινών πατέρας,

βαλάντωνα στις άνυδρες προσόψεις

των Υπουργείων. «Για να προκόψεις,

τα τύμπανα διδάξου της γαλέρας».

 

Και να που στραβογέρασα ερέτης.

Κωφός αντιπαλεύει τα θηρία;

Καλύτερα γκρεμός κι αυτοχειρία,

παρά του ανυπόληπτου ικέτης.

 

Τις Κυριακές λογχίζω τον αγέρα,

φροντίζοντας να κρύψω όπως-όπως,

τη λασπουριά που μου δωκεν ο τόπος,

μέσα στων Αχαιών την εταζέρα.

 

Ανθρώπων φυτευτής και συνεχίζω.

(Ξετσίπωτες πλαγγόνες με προγκάνε).

Οι φίλοι μ΄αντιμόνιο μεθάνε,

σκιαγμένοι απ΄τ΄απέραντο μου γκρίζο.