ΑΛΕΥΡΟΠΟΛΕΜΟΣ

 

Με μια τροκάνα βγήκα στα μπεντένια

και φώναζα στεντόρεια: «Ελάτε

σαν σας βαστά. Πρώτος εσύ μελάτε,

κατόπιν η γυναίκα με τα γένια».

 

Το θάρρος ξεχειλούσε απ΄τα μπατζάκια.

(Βοηθάει όσο να ΄ναι το χασίσι).

Τη φύση μου τους μόστραρα εν στύσει,

τους τούρλωνα γυμνά τα κωλαράκια.

 

Το πρώτο βέλος βρήκε την παλάμη,

το δεύτερο σφηνώθηκε στη φτέρνα,

το τρίτο με σακάτεψε σαν σμέρνα,

τρυπώντας το ζερβί μου το καλάμι.

 

«Θανατικό και μόρα να σας εύρει

σκατόπαιδα. Δεν είστε για παιχνίδι…

Διμούτσουνο που να σας φάει φίδι,

τον πόλεμο δεν κάναμε μ΄αλεύρι;»