Για κρατήστε με πια Φίλοι

 

Κρατήστε με μην πέσω. (Οι χωλοί

σ΄αυτή τη ζήση βρίσκουνε γιατάκι
σε όρυγμα, σε χάσμα, σε χαντάκι).
Ξεκούρδιστο του κόσμου το βιολί.

Τις ώρες μου θα ζήσω τρυφηλά,

σαν κάποιος που δεν θέλησε συγνώμη.
Τι Πέλλα, τι Ασπρόπυργος, τι Ρώμη;
Ο θάνατος παντού παραφυλά.

Κρατήστε με μην πέσω. Ο καιρός,

Θα δείξει ποιος αντέχει την ορφάνια.
Στις πύλες χαριεντίζονται φυντάνια.
Ο άλικος χιτώνας τους λερός.

Ω Φίλοι, μακροπρόθεσμα νεκροί.

Οι τάφοι μας καντόνια ευγηρίας.
Στα χέρια μιας αλλόκοτης κυρίας,
αδιάβαστοι θα πάμε από νεφρί.