Ο Φωνογράφος

(Αφιερωμένο στον κ. Νίκο Περδίκη, που ήδη μου τον χάρισε)

Βγάζω το δόντι του νεκρού,
από την κάτω γνάθο
και χώνω το στην τζέπη μου.
Σε κάποιον φωνογράφο,

που χάρισμα θα μου δοθεί,
ταιριάζει για βελόνη.
Κούρδισμα, πλάκα, μια φωνή:
«Καλή ψυχή τελώνη».