Ψυγείο με κατάψυξη

Αγόρασα ψυγείο με κατάψυξη.
Πως είχα Θε μου εγώ τέτοια κατάληξη,
που ζούσα σαν να μην υπήρχε αύριο,
χιλιόμετρα μακριά απ΄το μακάβριο;

Τα πόδια μου στα κύματα μπανιάριζα,
κρατώντας στο δεξί μολύβι-σάριζα
και σαν σιμά η νύχτα σε καλίγραμμου
μοντέλου σκέλια, έχωνα τα μούτρα μου.

Τους φίλους μου συχνά σε τραπεζώματα,
βαστούσ΄αλέγκρους ως τα ξημερώματα,
με μπύρες του Μονάχου κι Αγιωργίτικο
και μπάλο και χασάπικο Πολίτικο.

Πλην τώρα που η Άνοιξη κατέπεσε
και Κύριος πατόκορφα με ξέχεσε,
αγόρασα ψυγείο με κατάψυξη.
Πως είχα Θε μου εγώ τέτοια κατάληξη;

Θα ρίξω το λοιπόν εντός τα σέα μου,
Παρίσα, Ρώμες, πλαζ της Νέας Πέραμου,
Παράδεισο μαζί και Πουργατόριο,
πουταναριό της Ξένης και εγχώριο.

Τους έρωτες θα βάλω στην συντήρηση,
για να ΄χει κάτι βρώσιμο η Ποίηση
και κάτω κάτω σάβανα και φέρετρο,
της ζήσης μου το κτίσμα το αυθαίρετο.

Και τέλος την καρδιά μου στην κατάψυξη,
κομμάτια δεκαπέντε απ΄την διάρρηξη,
θ΄αφήκω να την εύρουν οι Επίγονοι
και μέσα στην παγάδα της φιλήδονη.