Απολογισμός

Πρωτοχρονιά μπολιάστηκα με δέκα ασπιρίνες,
λίγα depon και mesulid, μπουκάλια augmentin
κι αράζοντας στης κλίνης μου τες μπαμπακένιες θίνες,
με δάχτυλα μου μέτρησα τα μείον και τα συν.

Πρώτα της γέννησης το ροκ στα αίματα λουσμένο,
το ντέρτι του πατέρα μου, η φρίκη του Σταυρού,
Αποκαθήλωσης πρωί κι εγώ αγγελοκρουσμένο,
να μπουσουλώ χαλεύοντας την έξοδο του αγρού.

Κατόπιν φληναφήματα, παιδός ατασθαλίες,
διδάσκαλοι αψίκοροι, σχολείο παγερό,
χειμώνες και καλοκαιριές, του Φλοίσβου παραλίες
που κολυμπούσα ύπτια με τρύπιο μπανιερό.

Στρατός και γάμος, κούτσικα, αφεντικά να βρίζουν,
Hino, ταξί και τρόλεϋ, κοκό την Κυριακή,
Σεφέρης, Ρίτσος, Βάρναλης σα σκύλοι να γαυγίζουν
και γκρίζα Σαββατοόβραδα πνιγμένα στη ρακή.

Και σφαίρα spleen των γηρατειών, βουτιές και καταδύσεις
στου Χάροντα τη θάλασσα την κοκκαλοτραφή,
στο γρεζιασμένο ράδιο πάντα κακές ειδήσεις,
πονόματοι, διάρροιες κι όλα τα συναφή.

Των Φώτων σαν εγέρθηκα με τα κεκορεσμένα
λίπη να κατευθύνονται στις μέσα εσοχές,
περνώντας χτένι τα μαλλιά, ξεθυμασμένη χένα,
βιάστηκα να υποδεχτώ φερέτρων εποχές.