Το Κάθαρμα

(Στον κ. Περδίκη που είναι ικανός ν΄ανοίξει όχι μόνο παράθυρο, αλλά  και  air-condition  στο cool).

 

Ανοίγω το παράθυρο στο χιόνι,
πλευρίτιδα να πάθει το μωρό,
στης Φάτνης τη γωνιά που καμαρώνει.
Μιλώ…(Ακούτε σεις διαβόλια εν χορώ;):

«Τι θες τα γεννητούρια, τις παράτες,
τους Μάγους, τα λιβάνια, το αστρί;
Στην πόλη που ανθούνε κτηνοβάτες,
το νου σου πιτσιρίκο στο μαντρί.

Βαστάς και πως τ΄αγγέλια να σου ψέλνουν,
«Ειρήνη επι γης και ωσαννά;»
Σε τρείς ντουζίνες χρόνια θα σε γδέρνουν,
κραυγάζοντας «Σταυρό» τα παγανά.

Και συ θα καταντήσεις ένας μύθος,
να κάμνουν τη δουλειά τους οι τρανοί
του κόσμου. Θέλει φόβητρο το πλήθος,
να κάθεται στ΄αυγά της η Φανή.

Γι αυτό σε λέγω, δες το για καλό σου,
αυτό το παραθύρι τ΄ανοικτό,
πες της μαμάς να βγάλει το παλτό σου,
κι ας κάθαρμα στα μάτια της δειχτώ».