Καίτη και Αγίας

Ήταν μια Καίτη που ΄πασχε από ρινορραγία,

κι εστάθη και χαλβάδιαζε το άγαλμα του Αγία,

ορθό σε βάθρο στους Δελφούς, πρώτο τραπέζι μούρη,

Παγκρατιαστή θεόγυμνου, πλην φευ άνευ αγγούρι.

Κι έμενε η μαύρη αντικρύ σε πάγκο καθισμένη,

σαράντα μέρες και μισή, πικροσυλλογισμένη.

Δεν έτρωγε, δεν έπινε, τους σβίγκους του κοιτούσε,

κι αυτό το κάτι που  ΄λειπε  θαρρείς  ανακαλούσε.

Και σαν την ετρατάρανε Ρώσσικη κάτι  Ρώσσοι,

τους αποπήρε: « Ούτε μπουκιά, ξερή πριν του φυτρώσει».

Κι η Καίτη που ΄ρωτεύτηκε τον άψωλο Αγία,

μες στο Μουσείο έσβυσε απ΄ «Άκρα Ασιτία».