Α-Ω

Των γλυκασμών δεν βάσταξα τα κύματα.
«Δεσμώτης του ιλίγγου», «Mamma Roma».
Ολάκερη ζωή με αποστήματα-
παράσημα στο πνεύμα και στο σώμα.

Ένας πατέρας, έρμαιο της Ποίησης,

μια μάνα, λογχισμένη από πάθος.
Εγώ, το διακύβευμα της κύησης,
εγώ και των Σφιγγών ο χρονογράφος.

Απέριττο σαλόνι… Επιβίωση

ανάμεσα σε δίσκους και βιβλία.
Η πιο συνηθισμένη αντιβίωση;
Ο Τσέχωβ, το σκυλάκι κι η κυρία.

Ήρθε καιρός τα στόματα να ράψουμε,

με κέρινη κλωστή Σάββατο Μέγα,
μα πριν πυροτεχνήματα πετάξουμε,
από το Άλφα πιάσαμε Ωμέγα.

Των γλυκασμών δεν βάσταξα τα κύματα.

Λιγώθη η καρδιά μου από λύρα.
Μ΄ένα παλιό χωνί: «Πέσατε θύματα»,
στη γύρα βγήκα σφάζοντας για μπύρα.