Μ΄ένα φλιτζάνι τίλιο

Μ΄ένα φλιτζάνι τίλιο φθινοπώριασε,
στης δόλιας μου καρδιάς το θυρωρείο.
Δεν έχει Σινεάκ, το μπλε ξεθώριασε
και τις Μαινάδες πήραν με φορείο.

Οι τύμβοι πια ξεράσανε το χώμα τους,

απάνω στης Γλυκέρας τα ποδάρια.
Για φυλακή μαζώξανεια φυλακή προσέλαβανκίο Άωταγμα αόμματους,
και νεκροθάφτες τάγματα με φτυάρια.

Μ΄ένα φλιτζάνι τίλιο γηροκόμησα,

νοτιάδες, λαβωμένα καλοκαίρια.
Του Κάλχα το κουσούρι κληρονόμησα,
μαζί με τενεκέδες πεφταστέρια.

Δυσσέας στη Γραβιά , Κόρη στο  Ζάλογγο,

κι αποσφαγμένος  Foley με το λάζο,
μιας Ψησταριάς λερό τιμοκατάλογο,
στο Instagram τις νύχτες ανεβάζω.