M/S ADES

Μια μαργωσά στα μέλη και μια οίηση,

σα φλόγινη γραβάτα στο λαιμό μου.
Αύγουστος ήταν, γιόρταζαν τη Κοίμηση
κι εγώ αποκαρώσεις του λοστρόμου.

Της πρώτης μου αγάπης ο ατσίγγανος,

(ασπρόμαυρη σεκάνς μεσοπολέμου),
μ΄ένα βιολί καμπούρης και αμήχανος,
κανοναρχούσε ξόρκια καταδέσμου.

Αντώνης, γύρω τούμπες από κύματα.

Ψυχοπομπός, το Άλφα του Κενταύρου.
Άχρηστα τώρα, είπα τα ενδύματα,
πιωμένος μια μποτίλια «Αίμα Ταύρου».

Ρίχνοντας κάβο Σμύρνη ξημερώματα,

με βρήκε το κακό κάτω στ΄αμπάρι
κι αντίς φωλιά διπλή στα αετώματα,
τη Κυριακή μου μοίρασαν το στάρι.