Ανάθεμα στον Αίτιο

Τα ψέματα μπιζέρισα,
χοντραλεσμένους μύθους
κι αθανασίες της ψυχής.
Θεός μου από λίθους,

δεν επιτρέπει τα θολά,
δεν αγαπά σκοτάδια.
«Από φθορά γεννήθηκες,
μην περιμένεις χάδια,

καθώς τραβάς για φύτεμα,
ένα τριάντα βάθος.
Και σα γυρεύεις αίτιο,
του κύρη σου το λάθος».