Ξένοι πια

Άσε τον «Ξένο» του Καμύ,
απάνω στο τραπέζι
και βάλε Μάλερ Τέταρτη,
ως το πρωί να παίζει.

Τα λόγια πια δεν ωφελούν…
Ο κόσμος μας σε χάση,
σ΄έχει μαργώσει για καλά,
έχει κι εμέ γεράσει.

Χειμώνες δέκα ζήσαμε,
φιλί-κλειδί μα τώρα,
το κολασμένο της κουτί,
ανοίγει η Πανδώρα.

Και σαν το πρώτο φως φανεί
και σαν ξημερωθούμε,
σε δίχως άλας αγκαλιές,
θα μάθουμε να ζούμε.