Ο Αποσυνάγωγος

Αποσυνάγωγος θα βγω,
στη γύρα μ΄ένα ντέφι
και το αρκούδι της ψυχής,
νήστικο δίχως κέφι,

να σεργιανίσω γειτονιές
κι ανήλιαγα καντούνια,
από το στόμα βγάζοντας
φωτιές κι απ΄τα ρουθούνια.

-Πες μας μωρέ για το πικρό,
του μήλου το κουκούτσι!
-Της γνώσης η αφροντισιά,
έφερε το παπούτσι

και πανταλόνι και παλτό
το ξύλινο και τ΄άλλο!
-Πολλά μας λέγεις, φρέναρε!
-Μαλώστε με αν σφάλω!

Αποσυνάγωγος θα βγω,
του Σατανά καντόνι,
να κατοικήσω τρώγοντας,
ντιάβολα μακαρόνι.