Péchés de vieillesse

Χτυπά μια καμπάνα.
Μην κλαις δόλια μάνα,
τον κλέφτη τον γιο σου,
που ψάχνει μαλλί,

σ΄ερμάρι Ωνάση.
Αντέχει του η κράση,
ματσούκι από μπράβους,
του σιορ-παραλή;

Χτυπά μια καμπάνα.
Μην κλαις δόλια μάνα,
σα βλέπεις στο ύπνι,
νεκροκεφαλή.

Του βάνεις καπίστρι,
μ΄ αυτός με αγκίστρι,
λιμπίζεται τρίτους.
Αλί του, αλί.

Χτυπά μια καμπάνα.
Μην κλαις δόλια μάνα.
Ο Λιάς σου στη μάντρα,
θυμίζει χαλί,

πνιγμένο στην σκόνη,
που Χάρος απλώνει
και μ΄ένα κοπάνι,
καλά κουρταλεί.