Νεκροί περιπλανώμενοι

Νεκροί περιπλανώμενοι,
μες στον ξερό μου κήπο,
μια Κυριακή φανήκανε:
«Λάβε ψωριάρη ίππο,

και για σαγή του φρόντισε,
να ΄χεις καλό ταξίδι.
Έλα μαζί μας σύντροφος,
μέγκλα να πίνεις ξύδι».

«Νεκροί περιπλανώμενοι
κι αυτόχειρες αλήτες,
την στράτα πάρτε μοναχοί.
Οι σάπιες σας οι μύτες,

τρομάζουν την ψυχούλα μου,
που ΄ναι γερά πλεγμένη,
με συρματόσχοινα του ζην.
Η πρόσκληση να μένει».