Με Υπεύθυνη Δήλωση Ν. 105

-Ποιος κρατούσε το σπαθί, ποιος το καριοφίλι;

-Οχληρά φαντάσματα μιας νυχτιάς Μαρτιού,

που τις τσότρες έχυναν με το χαμομήλι,

φανερώνοντας πληγές προσκυνοχαρτιού.

 

Οι πολλοί τον ήρωα δεν τον συμπονάνε…

Κόβουνε τη χέρα του, στέλνουν του Πασά

παστωμένη κεφαλή. Τον προγκάνε: «Νάνε,

ζορμπαλίκια σου αλλού και καλά κρασά».

 

-Ποιος μιλούσε στις καρδιές, ποιος σαν τον Προφήτη,

την ημέρα δήλωνε που θα λυτρωθεί

ένα Έθνος και θα μπει πάλι σε μια κοίτη;

-Στο Μανιάκι του  ΄μελε νιός να σκοτωθεί!

 

Από τα φαντάσματα κι από τους Προφήτες,

διάλεξα με τους πολλούς να βροντοφωνώ,

νάνο κάθε ήρωα, και να τρώγω πίτες,

απ΄το να σκοτώνομαι για τον εγγονό.